«Το πρώτο βήμα στο φλαμένκο είναι να μην κρατάς μυστικά».

Έτσι λέει ένα παραδοσιακό τραγούδι με τη συνοδεία της κιθάρας και μας προϊδεάζει για την ειλικρίνεια και την αμεσότητα ενός μουσικού είδους αν όχι τρόπου ζωής. Έκφραση αρχικά των χαμηλότερων τάξεων, το φλαμένκο κατάφερε να μιλήσει στις καρδιές όλων και να καθιερωθεί στο παγκόσμιο καλλιτεχνικό στερέωμα μπολιάζοντας ποικίλες μουσικές εκφάνσεις.

Το θεοκρατικό ισπανικό βασίλειο καταδιώκοντας μαυριτανούς, τσιγγάνους, εβραίους πήρε σαν απάντηση περηφάνια, ελπίδα, αξιοπρέπεια. Ο πόνος μετουσιώθηκε σε τέχνη εντός των κατατρεγμένων κοινοτήτων της Ανδαλουσίας και μέσα από τον προφορικό λόγο άγγιξε διανοούμενους, ποιητές, ιστορικούς. Έριδες μεταξύ ιστορικών, για τη μεγαλύτερη επιρροή της μιας ή της άλλης φυλετικής ομάδας, δείχνουν αφενός το εύρος των επιρροών, αφετέρου τον πλούτο που μπόρεσε να παραχθεί από την επαφή των διαφορετικοτήτων.

Έκφραση προσωπική, αλλά και μοναχική, ο χορός αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του τραγουδιού και της μουσικής flamenco.

Σκοπός της σχολής είναι να γνωρίσουμε αυτόν τον πλούσιο σε έκφραση χορό και μέσα από τη διαδικασία της διδασκαλίας, που δείχνει σεβασμό στις ρίζες του είδους, να ξεπεράσουμε τη στατικότητα του φολκλορισμού, συμμετέχοντας στην εξέλιξή του.